Menu

HALL OF SHAME

Ποδόσφαιρο: Ψωμιάδης, Γρανίτσας, Παππάς, Νοτιάς, Θανόπουλος, Αδαμίδης, Κασνακίδης, Δημητρέλος, Original, ΑΡΔ
Μπάσκετ: Φιλίππου, Γρανίτσας, Δρόσος, Καραμανλής, Original - Βόλεϊ: Αλεξίου, Original, ΑΡΔ

Μίμης Παπαϊωάννου


Μια από τις πιο προσφιλείς συνήθειες των μελετητών της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου αποτελεί η συζήτηση με αντικείμενο τους κορυφαίους: ποια ομάδα έχει παίξει το καλύτερο ποδόσφαιρο, ποια έχει συμμετάσχει με μεγαλύτερη επιτυχία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ποιος είναι ο καλύτερος προπονητής, ποιος είναι ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής. Σ’ αυτό το τελευταίο ερώτημα, οι δημοσιογράφοι των δήθεν αντικειμενικών εφημερίδων προτείνουν ως απάντηση τον Βασίλη Χατζηπαναγή. Το σκεπτικό τους; Ενδεχόμενη επιλογή παίκτη που έχει συνδέσει το όνομά του με την ΑΕΚ ή τον ΠΑΟ, θα εξόργιζε τους, παραδοσιακά ανίκανους να κρίνουν αντικειμενικά, οπαδούς του ΟΣΦΠ, οι οποίοι αποτελούν σε μέγιστο βαθμό το αναγνωστικό κοινό των εν λόγω φυλλάδων. Ο Ηρακληδέας «Βάσια» λοιπόν, προσφερόταν ως η τέλεια «ανώδυνη» λύση. Με όλο τον σεβασμό στον τεράστιο «Έλληνα Νουρέγιεφ», που ομολογουμένως υπήρξε απαράμιλλος παραγωγός θεάματος, το ποδόσφαιρο δεν είναι χορός. Για να τοποθετηθεί κανείς στην κορυφή χρειάζεται να συνδυάζει τεχνική αρτιότητα, φυσικά προσόντα, οξύνοια, διάρκεια στο υψηλό επίπεδο, προσωπικότητα, επιδόσεις, συνεισφορά σε αγωνιστικές επιτυχίες. Όλες αυτές τις παραμέτρους έλαβε υπόψη η Διεθνής Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής Ποδοσφαίρου (IFFHS) και τον Ιανουάριο του 1999 ανακήρυξε κορυφαίο Έλληνα ποδοσφαιριστή του 20ού αιώνα, έναν παίκτη που τίμησε για 17 χρόνια την φανέλα με τον Βυζαντινογέννητο Δικέφαλο: τον Μίμη Παπαϊωάννου.


Πέμπτη Φάλαγγα


Πέμπτη Φάλαγγα: άνθρωποι στο εσωτερικό μιας χώρας που ενεργούν εναντίον των συμφερόντων της και προς όφελος του εχθρού. Όρος που επινοήθηκε από τον φασίστα στρατηγό Εμίλιο Μόλα, κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου και ενόψει της επίθεσης των φρανκικών στρατευμάτων στη Μαδρίτη το Νοέμβριο του 1936, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου ποια από τις τέσσερις φάλαγγες που πλησίαζαν την πρωτεύουσα, θα την καταλάμβανε πρώτη. ΑΕΚ, το σωτήριον έτος 2012. Μια σειρά γεγονότων που διαδραματίστηκαν τους τελευταίους μήνες, με έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα πως ένα ανάλογο νοσηρό φαινόμενο, αναβιώνει στους κόλπους της αγαπημένης μας ομάδας. Αποδείξεις δυστυχώς δεν μπορώ να έχω, καθότι δεν είμαι ούτε δημοσιογράφος, ούτε «insider» στα Σπάτα, παρά μόνο ένας απλός οπαδός που ζει 1000 ή και ενίοτε 504 χλμ μακριά από τα κιτρινόμαυρα κέντρα αποφάσεων. Ό,τι ακολουθεί από εδώ και κάτω λοιπόν, βασίζεται αποκλειστικά σε ενδείξεις και ακροβατεί στα όρια της συνωμοσιολογίας. Γι’ αυτό και θα αποφύγω να αναφέρω ονόματα.

Κιτρινόμαυροι Πίου


«Ψιτ, αγαπούλα! Γουστάρεις να βγάλεις χαρτζιλίκι; Έμπα!». Πασίγνωστη έχει γίνει πλέον η διαφήμιση με τον «Πρόεδρο» και τον «Πίου», το νέο μεταγραφικό απόκτημα που έρχεται από τη …Φανάρ Μπαχτσέ για να «καθαρίσει»!


Το στοιχείο που έχει κάνει τόσο δημοφιλή την εν λόγω διαφήμιση, είναι το ότι αντλεί έμπνευση από πραγματικές ιστορίες μεταγραφικής τρέλας, που διαδραματίστηκαν κατά καιρούς στους κόλπους του πολύπαθου ελληνικού ποδοσφαίρου. Σε τέτοιες ιστορίες, ως γνήσια ελληνική ομάδα που σέβεται τον εαυτό της, δε θα μπορούσε να μη συμμετέχει και η ΑΕΚ. Ακολουθεί αφιέρωμα σε μερικούς από τους «συναδέλφους» του Πίου, που παρά το αμφίβολο ποδοσφαιρικό τους παρελθόν, ήρθαν στην Ελλάδα, βαφτίστηκαν «λαβράκια» και φόρεσαν την κιτρινόμαυρη φανέλα με κωμικοτραγικά αποτελέσματα.

Το επιμύθιο μιας ιστορίας προδοσίας


«Είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι στον Ολυμπιακό και δεν βλέπω την ώρα να αγωνιστώ με την ερυθρόλευκη φανέλα μπροστά στο γεμάτο Καραϊσκάκη και τους οπαδούς μας». Με μια δήλωση που θα έκανε ακόμα και τον Γιόζεφ Γκέμπελς να αναδυθεί στο χείλος του καζανιού όπου σιγοβράζει στην κόλαση και να χειροκροτήσει το γραφείο προπαγάνδας του ΟΣΦΠ, ολοκληρώθηκε και τυπικά η μετακίνηση του Κώστα Μανωλά στην ομάδα του λιμανιού.

Δ = Δωσιλογισμός

Μια από τις πιο μαύρες μέρες της ιστορίας της ΑΕΚ ξημέρωσε σήμερα, 31 Μαΐου 2012. Η εγκληματική αδιαφορία των α-μετόχων και οι καταστροφικοί χειρισμοί της διοίκησης Αδαμίδη οδήγησαν το σύλλογο στον αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και στην επιβολή απαγόρευσης μεταγραφών. Το ανοσιούργημα αυτό έδωσε αμέσως λαβή στους διάφορους «καλοθελητές» εντός της κιτρινόμαυρης οικογένειας αλλά και στους γνωστούς και μη εξαιρετέους «αντικειμενικούς» δημοσιογράφους για να προωθήσουν ξανά την πολυθρύλητη «λύση της Δ’ Εθνικής».

Το «δικό μας συμβόλαιο»...


Η αγωνιστική περίοδος 2011-12, ίσως η χειρότερη στη σύγχρονη ιστορία της ΑΕΚ, πλησιάζει αισίως στο τέλος της και πλέον το ενδιαφέρον των Ενωσιτών στρέφεται αποκλειστικά στις διοικητικές εξελίξεις. Τη στιγμή που γράφεται το παρόν άρθρο, ο μόνος που καταβάλλει προσπάθεια για να απεμπλακεί ο σύλλογος από το τέλμα, είναι ο πρώην πρόεδρος, Ντέμης Νικολαϊδης. Την εποχή που ο Ντέμης αναχωρούσε μετά από 7 χρόνια παραμονής στη Νέα Φιλαδέλφεια για την Ισπανία και την Ατλέτικο, κυριαρχούσε το σλόγκαν «Το δικό μας συμβόλαιο δεν έληξε ποτέ». Άπαντες εντός της κιτρινόμαυρης οικογένειας ανέμεναν κάποια μέρα την επιστροφή του. Αυτή τελικά ήρθε πολύ γρήγορα, όχι όμως με τη φανέλα του ποδοσφαιριστή, αλλά με το κοστούμι του προέδρου. Μετά την τετραετή θητεία του ως πρόεδρος της ΠΑΕ, διατηρεί ο Ντέμης την «ηθική νομιμοποίηση» για μια δεύτερη επιστροφή; Ισχύει ακόμη το «συμβόλαιό» μας; Η απάντηση θα δοθεί αναλύοντας δίχως συναισθηματισμούς, αλλά με χρήση της λογικής, την περίοδο 2004-2008.

Το παλιό μου παλτό το χαρίζω σε σένα...


«Άμπαλος», «Μυρωδιάς», «Ξυλοκόπος», «Κατσαπλιάς», «Παλτό». Έννοιες περίεργες για κάποιους, απόλυτα κατανοητές και απενοχοποιημένες όμως για τους μυημένους της ποδοσφαιρικής κουλτούρας. Πόσες και πόσες φορές δεν τις έχουμε χρησιμοποιήσει για να «στολίσουμε» παίκτες περιορισμένων ικανοτήτων ή μηδενικής προσφοράς; Ειδικά τα τελευταία 15 χρόνια με τη γενικότερη πτώση της ποιότητας του ελληνικού ποδοσφαίρου και τα οικονομικά προβλήματα της ομάδας (συνθήκες ιδιαίτερα ευνοϊκές για να «φορεθεί» ένα «παλτό»), εμείς οι ΑΕΚτζήδες έχουμε αποκτήσει Master στην επιστήμη της «παλτολογίας». Το One love AEK θα προσπαθήσει να διασκεδάσει την ανεξάντλητη αυτή πηγή εκνευρισμού με ένα χιουμοριστικό αφιέρωμα στην κορυφαία 11άδα παλτών που έχει περάσει από την γκαρνταρόμπα της Ένωσης, από το 2000 μέχρι και το 2011 (το φετινό ρόστερ με εξαίρεση 2-3 παίκτες άνετα διεκδικούσε τις 11 θέσεις, αλλά από σεβασμό προς την όποια αγωνιστική προσπάθεια που βρίσκεται σε εξέλιξη, εξαιρείται).

*Σημ.: Η λίστα έχει καταρτιστεί με κριτήριο την υποκειμενική αντίληψη του γράφοντος για το μέγεθος της «παλτοσύνης» (ας μου επιτραπούν οι καταχρηστικοί εκτρωματικοί όροι): όσο μεγαλύτερη η ένδειξη στο «αμπαλόμετρο», τόσο υψηλότερη η θέση στη λίστα. Ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση. Κλείστε τα καλοριφέρ, γιατί δε θα τα χρειαστείτε!

Ένα ζεϊμπέκικο βαρύ...


Συχνά αναρωτιόμαστε για ποιο λόγο το ποδόσφαιρο θεωρείται ο βασιλιάς των σπορ. Πιστεύω πως η απάντηση βρίσκεται στην ποικιλία συναισθημάτων που κατορθώνει να προκαλεί. Η αγωνία ενόψει μιας εκτέλεσης πέναλτι, το δέος μπροστά στην επινόηση μιας ντρίμπλας, η συγκίνηση στο γκολ, ο εκνευρισμός για ένα χαμένο τετ-α-τετ. Αλλά και το γέλιο. Ναι, υπάρχει και αυτή, η αστεία πλευρά του ποδοσφαίρου. Πόσες φορές δεν έχουμε γελάσει με κάποια στραβοκλωτσιά που καταλήγει στην κερκίδα, ένα αποτυχημένο τάκλιν, ένα αυτογκόλ; Σίγουρα πολλές, ακόμα και όταν ο αυτουργός της γκάφας τυχαίνει να είναι παίκτης της ομάδας μας. Το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός άλλωστε ανέκαθεν διέκρινε εμάς τους ΑΕΚτζήδες από τους υπόλοιπους οπαδούς-φυτά. Συν τοις άλλοις, η διακωμώδηση επώδυνων καταστάσεων (αφού η λογική συνέπεια μιας γκάφας είναι συνήθως το γκολ του αντιπάλου) είναι και ένας εξαιρετικός τρόπος «ατσαλώματος» του οπαδού μπροστά στο φάσμα της απογοήτευσης και της μιζέριας.

Η παρούσα ανάρτηση αφιερώνεται στις «ζεμπεκιές». Χορός βαρύς το ζεϊμπέκικο. Μέσο εξωτερίκευσης συναισθημάτων, δείγμα λεβεντιάς και εσχάτως (νεοελληνικά φαινόμενα παρακμής) επίδειξη ψευτομαγκιάς. Όλα αυτά όμως εκτός γηπέδου. Εντός των τεσσάρων γραμμών οι «ζεμπεκιές» ενδείκνυνται μόνο για γέλιο.

Η ΑΕΚ στα χρόνια της Κατοχής


Το ημερολόγιο γράφει 29 Σεπτεμβρίου 1940. Οι χιλιάδες οπαδοί του Δικεφάλου αποχωρούν από το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, έχοντας μόλις παρακολουθήσει την αγαπημένη τους ομάδα να συντρίβει με 7-3 τον Ολυμπιακό σε φιλικό προετοιμασίας ενόψει της αγωνιστικής περιόδου 1940-41. Τα χαμόγελα πλατιά και το ηθικό στα ύψη. «Κανένας δεν μπορεί να σταματήσει αυτήν την ομάδα, το τρίτο σερί πρωτάθλημα είναι εγγυημένο» παραληρούν οι Ενωσίτες και παραδέχονται οι αντίπαλοι. Η μοίρα όμως έχει αποφασίσει διαφορετικά. Ένα μήνα μετά, κι ενώ η ΑΕΚ προηγείται ήδη στο πρωτάθλημα της ΕΠΣΑ, το κατώφλι της Ελλάδας χτυπά ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Τη νίκη στο αλβανικό μέτωπο διαδέχεται η προδοσία και η ήττα και η τρανή ομάδα του Μαρόπουλου, του Τζανετή, του Χατζησταυρίδη, του Δελαβίνια, του Μάγειρα και των άλλων αστεριών βυθίζεται μαζί με την υπόλοιπη χώρα στο μαύρο σκοτάδι της Κατοχής.

Η ΑΕΚ στην Αυστραλία


«ΑΕΚ θρησκεία και στην Αυστραλία» λέει ένα πασίγνωστο σύνθημα των Ενωσιτών οπαδών και με περηφάνια μπορούμε να δηλώσουμε ότι αντικατοπτρίζει απόλυτα την αλήθεια. Στη «χώρα των καγκουρό» όπου εδώ και χρόνια μεγαλουργεί η ελληνική παροικία, η καρδιά της ΑΕΚ χτυπά δυνατά και ο Αετός φτερουγίζει αγέρωχος πραγματοποιώντας μονάχα υψηλές πτήσεις.


Οι Έλληνες της Αυστραλίας
Η παρουσία των Ελλήνων στην Αυστραλία χρονολογείται από τα μέσα του 19ου αιώνα όταν πολλοί συμπατριώτες μας βρέθηκαν εκεί ως οικονομικοί μετανάστες αναζητώντας δουλειά σε χρυσορυχεία. Ένα δεύτερο μεγάλο κύμα Ελλήνων οικονομικών μεταναστών κατέφθασε στην ήπειρο μέσα στον 20ό αιώνα. Αρχικά τη δεκαετία του ’20, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και στη συνέχεια στη δεκαετία του ’50, μετά τον Εμφύλιο. Σήμερα, η ελληνική κοινότητα της Αυστραλίας αριθμεί 365.147 άτομα αποτελώντας την 7η μεγαλύτερη εθνική κοινότητα της χώρας και διακρίνεται σε πολλούς τομείς: στις τέχνες, τον πολιτισμό, στην επιχειρηματικότητα, στον αθλητισμό. Η κορυφαία, σύμφωνα με τη FIFA, ποδοσφαιρική ομάδα της ηπείρου δεν είναι άλλη από την ελληνική South Melbourne FC, ευρύτερα γνωστή ως «Ελλάς Μελβούρνης», ομάδα στην οποία αγωνίστηκε με μεγάλη επιτυχία την περίοδο 1966-1967 και ο θρύλος της ΑΕΚ, Κώστας Νεστορίδης.

Η ΑΕΚ Στοκχόλμης


3421 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα, στην παγωμένη Στοκχόλμη αγωνίζεται μια ομάδα μπάσκετ που φέρει τα ένδοξα κιτρινόμαυρα χρώματα και έχει ως έμβλημά της τον περήφανο βυζαντινό Δικέφαλο Αετό. Το όνομα της: ΑΕΚ BC Stockholm


Η Στοκχόλμη και το ελληνικό στοιχείο
Η Στοκχόλμη είναι η πρωτεύουσα της Σουηδίας. Βρίσκεται στην ανατολική ακτή της χώρας και στην είσοδο της λίμνης Μέλαρεν. Το όνομά της σημαίνει «πόλη ανάμεσα σε γέφυρες» και η πρώτη γραπτή αναφορά του ονόματος χρονολογείται το 1252. Ο πληθυσμός της φθάνει τους 1.372.565 κατοίκους και είναι η μεγαλύτερη πόλη της Σουηδίας.

Έλληνες, κυρίως φοιτητές, επιστήμονες και επιχειρηματίες, υπήρχαν ήδη από τον 19ο αιώνα στη Σουηδία. Όμως ο κύριος όγκος των μεταναστών από τη χώρα μας, καταφθάνει εκεί μεταπολεμικά και ειδικότερα στις δεκαετία του ΄50 και του ‘60. Ο αριθμός των Ελλήνων που εγκαταστάθηκαν στη σκανδιναβική χώρα κατά τη δεκαετία του ΄50, ανέρχονταν σε 300-400 άτομα, ενώ η πρώτη μεγάλη ομάδα Ελλήνων μετέβη εκεί με συμβάσεις για να εργαστεί στην αυτοκινητοβιομηχανία «SCANIA». Τη δεκαετία του ’60 το μεταναστευτικό ρεύμα χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες: στους οικονομικούς μετανάστες, στους φοιτητές που ταξίδευαν για σπουδές, κυρίως στα πανεπιστήμια της Στοκχόλμης, της Ουψάλα και του Γκέτεμποργκ, και στους πολιτικούς πρόσφυγες, καθώς η Σουηδία εκείνα τα χρόνια είχε καταστεί προπύργιο του αντιδικτατορικού αγώνα. Σήμερα, σύμφωνα με την Ελληνική Κοινότητα της Σουηδίας, στη χώρα ζουν 25.000 περίπου Έλληνες.

Η ΑΕΚ Μπελογιάννη


Η στήλη «ΑΕΚ στην ξενιτιά» εγκαινιάζεται σήμερα με ένα αφιέρωμα στην ΑΕΚ Μπελογιάννη. Πώς συνδέεται το όνομα Μπελογιάννης με την ΑΕΚ; Η απάντηση βρίσκεται σε ένα χωριό 60 χιλιόμετρα έξω από τη Βουδαπέστη και στην τοπική ποδοσφαιρική ομάδα: την ΑΕΚ Beloiannisz FC


Το χωριό Beloiannisz
Με το τέλος του Ελληνικού Εμφύλιου Πολέμου, τον Αύγουστο του 1949, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες κομμουνιστές καταφεύγουν εξόριστοι στις χώρες του λεγόμενου «ανατολικού μπλοκ». Οκτώ χιλιάδες από αυτούς καταλήγουν στην Ουγγαρία. Το ουγγρικό κράτος τους δέχεται και αποφασίζει την ανοικοδόμηση ενός χωριού στην επαρχία Φέχερ για να τους στεγάσει. Το χωριό είναι έτοιμο στα μέσα του 1950 και παίρνει το όνομα Görögfalva, δηλαδή Ελληνοχώρι. Στις 3 Απριλίου 1952 αποφασίζεται ομόφωνα από τους κατοίκους η μετονομασία του σε «Μπελογιάννης» (ουγγρικά Beloiannisz) προς τιμήν του Έλληνα αγωνιστή που είχε εκτελεστεί πριν λίγες μέρες στην Αθήνα. Στο πέρασμα των χρόνων η κοινότητα ανέπτυξε σημαντική πολιτιστική δράση (ίδρυση θεατρικών ομάδων, δημιουργία μουσικών συγκροτημάτων παραδοσιακής ελληνικής μουσικής) κρατώντας ψηλά τη σημαία του απόδημου Ελληνισμού.

Το 1982 με την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης και την άρση των συνεπειών του Εμφύλιου Πολέμου, μεγάλος αριθμός των κατοίκων του Μπελογιάννη επιστρέφει στην πατρίδα, αλλάζοντας τη δημογραφική του εικόνα. Σήμερα, επί συνόλου 1240 κατοίκων, οι Έλληνες αριθμούν μόλις 360, ενώ οι υπόλοιποι είναι Ούγγροι. Οι δύο εθνικές κοινότητες πάντως, ζουν και συνεργάζονται αρμονικά, επηρεάζοντας πολιτισμικά η μία την άλλη, εμπλουτίζοντας έτσι το πολιτιστικό υπόβαθρο των κατοίκων. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην επέτειο των 50 χρόνων από τη θεμελίωση του Μπελογιάννη, εγκαινιάστηκε ελληνορθόδοξος ναός, κατόπιν χρόνιου αιτήματος των κατοίκων, με την παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Το χωριό συνεχίζει να διατηρεί δεσμούς με τη μητέρα πατρίδα, ενώ μεγάλες προσωπικότητες της σύγχρονης Ελλάδας, όπως ο Γιάννης Ρίτσος και ο Μίκης Θεοδωράκης το έχουν τιμήσει με την επίσκεψή τους.

Η κατάρα του φαβορί


Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε η χτεσινή ήττα των πρωταθλητριών κοριτσιών της ΑΕΚ με 3-0 σετ, στον ημιτελικό κυπέλλου βόλεϊ από τον Ολυμπιακό. Περιδιαβαίνοντας τα κιτρινόμαυρα φόρουμ και σάιτ, διαπίστωσα ότι όλα τα σχόλια των Ενωσιτών κινούνταν στο ίδιο μοτίβο: «Πώς είναι δυνατόν μια ομάδα που είναι απείρως καλύτερη και ως σύνολο και ατομικά, που δίδαξε βόλεϊ ολόκληρη τη σεζόν, να χάσει έτσι απότομα, με κατεβασμένα τα χέρια. Αφού ήταν το απόλυτο, το ακλόνητο φαβορί!». Ακριβώς σ’ αυτήν την τελευταία πρόταση πιστεύω ότι πρέπει να ψάξουμε για την αιτία της ήττας.

Κώστας Νεστορίδης


Η στήλη Hall of Fame εγκαινιάζεται με ένα αφιέρωμα στο μεγαλύτερο στράικερ που γέννησε το ελληνικό ποδόσφαιρο, έναν πραγματικό μάγο της μπάλας με άψογη τεχνική κατάρτιση και φοβερή αίσθηση του γκολ, που αν έπαιζε στις μέρες μας, θα συγκαταλέγονταν χωρίς υπερβολή στην κορυφαία 11άδα του κόσμου. Έναν άνθρωπο που δόξασε όσο λίγοι τη φανέλα με το Δικέφαλο Αετό στο στήθος: τον Κώστα Νεστορίδη. Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι της ποδοσφαιρικής ζωής του.

Τα πρώτα δύσκολα χρόνια
Ο θρυλικός Νέστορας γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου 1930 στην πόλη της Δράμας από γονείς πρόσφυγες από τον Πόντο. Ο πατέρας του Γιώργος, φτωχός βιοπαλαιστής, ασχολούνταν κυρίως με μεταφορές, ενώ η μητέρα του Κυριακή καθάριζε σπίτια πλουσίων για να ενισχύσει τον άντρα της. Το 1933 η οικογένεια μετακομίζει στην Αθήνα και η εφηβεία βρίσκει το Νεστορίδη να τριγυρίζει στα σοκάκια της Καλλιθέας άλλοτε ως λούστρος με το κασελάκι του και άλλοτε ως πωλητής λαθραίων τσιγάρων. Ο αδερφός του Χρήστος δουλεύει και αυτός, ως βοηθός τσαγκάρη. Κάθε απόγευμα γυρνώντας στο σπίτι του από τη δουλειά, ο μικρός Κώστας παίζει στην αλάνα της γειτονιάς του με μια αυτοσχέδια μπάλα φτιαγμένη από παλιές τρύπιες κάλτσες.

Κιτρινόμαυρα παρατσούκλια


  • Ένωση, Δικέφαλος, Κιτρινόμαυροι: τα κλασικά προσωνύμια που προκύπτουν από το όνομα, το έμβλημα και τα χρώματα της ομάδας
  • Βασίλισσα: τίτλος που αποδίδεται στην ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ προς τιμήν της κατάκτησης του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης το 1968
  • ΑΕΚ της καρδιάς: το πιο ταλαιπωρημένο τμήμα της ΑΕΚ, το τμήμα βόλεϊ
  • Μάγκες: η ομάδα χάντμπολ που παρά τις δυσκολίες και την έλλειψη χρημάτων, κρατά ψηλά τη σημαία με τον Δικέφαλο πρωταγωνιστώντας κάθε χρόνο
  • Μάνα ΑΕΚ: η Ερασιτεχνική ΑΕΚ, στο σύνολό της
  • Ναός: το Στάδιο Νίκος Γκούμας στη Νέα Φιλαδέλφεια
  • Σκεπαστή: το κάτω διάζωμα (θύρες 9-11) στην πρώτη διώροφη εξέδρα που χτίστηκε ποτέ στην Ελλάδα, στο πέταλο του γηπέδου της ΑΕΚ
  • Δωματιάκι: ο κεντρικός σύνδεσμος της Original στην Πλατεία Αργεντινής Δημοκρατίας, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, στο κέντρο της Αθήνας

«Το αήττητο σερί»


Μέσω της παρούσας στήλης θα καταρρίπτονται με στοιχεία και επιχειρήματα ψέματα, συκοφαντίες και πάσης φύσεως ανακρίβειες που ακούγονται και γράφονται εις βάρος της ΑΕΚ. Θα ξεκινήσουμε σήμερα με κάτι «ελαφρύ» που είναι και στην επικαιρότητα και εν καιρώ θα εμβαθύνουμε και σε περισσότερο δύσπεπτα θέματα (υπόθεση Βάλνερ, άρθρο 44 κλπ.)

Χτες 23 Φεβρουαρίου ο ΠΑΟΚ, μετά από 12 σερί ευρωπαϊκούς αγώνες όπου είχε μόνο νίκες και ισοπαλίες, γνώρισε την ήττα με 0-3 από την Ουντινέζε και αποχαιρέτησε το Europa League. Συγχαρητήρια στην ομάδα της Θεσσαλονίκης για την πορεία της και ειδικά για το διπλό μέσα στο Λονδίνο. Τα ΜΜΕ στην προσπάθεια τους να χρυσώσουν το χάπι για τον αποκλεισμό και για να γίνουν αρεστά στους οπαδούς των ασπρόμαυρων (οι οποίοι είναι δυστυχώς ευεπίφοροι προς την προπαγάνδα),  άρχισαν να διατυμπανίζουν ότι ο ΠΑΟΚ είναι η μοναδική ελληνική ομάδα που κατάφερε να μείνει για τόσο μεγάλο αριθμό αγώνων αήττητη στην Ευρώπη. Αυτή είναι μια μεγάλη ανακρίβεια, καθώς η πρώτη ομάδα που έχει καταφέρει κάτι ανάλογο είναι η ΑΕΚ, από τη σεζόν 2001-02 και το ισόπαλο 2-2 με την Ίντερ, μέχρι να έρθει η ήττα από την Μάλαγα με 0-1 στους «16» του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ της επόμενης χρονιάς.

Αναλυτικά το σερί 12 αήττητων αγώνων της ΑΕΚ:
1. 28/02/02, Φάση των «16» του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, ΑΕΚ 2-2 Ίντερ
2. 13/08/02, Γ’ προκριματικός γύρος ChampionsLeague, ΑΠΟΕΛ 2-3 ΑΕΚ
3. 28/08/02, Γ’ προκριματικός γύρος ChampionsLeague, ΑΕΚ 1-0 ΑΠΟΕΛ
4. 17/09/02, Όμιλος Champions’ League, Γκενκ 0-0 ΑΕΚ
5. 25/09/02, Όμιλος Champions’ League, ΑΕΚ 0-0 Ρόμα
6. 02/10/02, Όμιλος Champions’ League, ΑΕΚ 3-3 Ρεάλ Μαδρίτης
7. 22/10/02, Όμιλος Champions’ League, Ρεάλ Μαδρίτης 2-2 ΑΕΚ
8. 30/10/02, Όμιλος Champions’ League, ΑΕΚ 1-1 Γκενκ
9. 12/11/02, Όμιλος Champions’ League, Ρόμα 1-1 ΑΕΚ
10. 28/11/02, Φάση των «32» του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, ΑΕΚ 4-0 Μακάμπι Χάιφα
11. 12/12/02, Φάση των «32» του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, Μακάμπι Χάιφα 1-4 ΑΕΚ
12. 20/02/03, Φάση των «16» του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, Μάλαγα 0-0 ΑΕΚ

Οι 10 δημοφιλέστερες αναρτήσεις της εβδομάδας