Menu

HALL OF SHAME

Ποδόσφαιρο: Ψωμιάδης, Γρανίτσας, Παππάς, Νοτιάς, Θανόπουλος, Αδαμίδης, Κασνακίδης, Δημητρέλος, Original, ΑΡΔ
Μπάσκετ: Φιλίππου, Γρανίτσας, Δρόσος, Καραμανλής, Original - Βόλεϊ: Αλεξίου, Original, ΑΡΔ

Μίμης Παπαϊωάννου


Μια από τις πιο προσφιλείς συνήθειες των μελετητών της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου αποτελεί η συζήτηση με αντικείμενο τους κορυφαίους: ποια ομάδα έχει παίξει το καλύτερο ποδόσφαιρο, ποια έχει συμμετάσχει με μεγαλύτερη επιτυχία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ποιος είναι ο καλύτερος προπονητής, ποιος είναι ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής. Σ’ αυτό το τελευταίο ερώτημα, οι δημοσιογράφοι των δήθεν αντικειμενικών εφημερίδων προτείνουν ως απάντηση τον Βασίλη Χατζηπαναγή. Το σκεπτικό τους; Ενδεχόμενη επιλογή παίκτη που έχει συνδέσει το όνομά του με την ΑΕΚ ή τον ΠΑΟ, θα εξόργιζε τους, παραδοσιακά ανίκανους να κρίνουν αντικειμενικά, οπαδούς του ΟΣΦΠ, οι οποίοι αποτελούν σε μέγιστο βαθμό το αναγνωστικό κοινό των εν λόγω φυλλάδων. Ο Ηρακληδέας «Βάσια» λοιπόν, προσφερόταν ως η τέλεια «ανώδυνη» λύση. Με όλο τον σεβασμό στον τεράστιο «Έλληνα Νουρέγιεφ», που ομολογουμένως υπήρξε απαράμιλλος παραγωγός θεάματος, το ποδόσφαιρο δεν είναι χορός. Για να τοποθετηθεί κανείς στην κορυφή χρειάζεται να συνδυάζει τεχνική αρτιότητα, φυσικά προσόντα, οξύνοια, διάρκεια στο υψηλό επίπεδο, προσωπικότητα, επιδόσεις, συνεισφορά σε αγωνιστικές επιτυχίες. Όλες αυτές τις παραμέτρους έλαβε υπόψη η Διεθνής Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής Ποδοσφαίρου (IFFHS) και τον Ιανουάριο του 1999 ανακήρυξε κορυφαίο Έλληνα ποδοσφαιριστή του 20ού αιώνα, έναν παίκτη που τίμησε για 17 χρόνια την φανέλα με τον Βυζαντινογέννητο Δικέφαλο: τον Μίμη Παπαϊωάννου.


Οι 10 δημοφιλέστερες αναρτήσεις της εβδομάδας